شعر در مورد فهم و شعور

شعر در مورد فهم و شعور ,شعری درباره فهم و شعور,شعر درباره فهم و شعور,شعر درباره فهم وشعور,شعر فهم شعور,شعر درباره فهم وشعور,شعر فهم وشعور,شعر درباره فهم و شعور,شعر درمورد فهم و شعور,شعر در مورد فهم و شعور,شعری درباره فهم و شعور

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد فهم و شعور برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

فهم رموز عشق ز ا دراک برترست

اینجا شعور عالم و جاهل برابرست

شعر در مورد فهم و شعور

گر ترا فهم درستی هست و طبع مستقیم

مکر خود را در ره دنیا بجنبان سلسله

شعری درباره فهم و شعور

حرف من با صاحب عقل است و فهم است و شعور

آنکه او چیزی نمیفهمد ندارم زو گله

شعر درباره فهم و شعور

از شعور است این که گوئی نزد و دور

چیست معراج؟ انقلاب اندر شعور

شعر درباره فهم وشعور

به خنده گفت که مستی شعور را ببرد

تو پس چگونه شوی بی شعور و شعرنگار

شعر فهم شعور

پیش اهل شعور و دانایی

لقب آن کمال اسمایی

شعر درباره فهم وشعور

با تو گستاخانه آمد در سخن این بی شعور

این چه درکست و شعور استغفرالله زین شعار

شعر فهم وشعور

انقلاب اندر شعور از جذب و شوق

وا رهاند جذب و شوق از تحت و فوق

شعر درباره فهم و شعور

هست بعد از حیات علم و شعور

علمی از سبق جهل و فکرت دور

شعر درمورد فهم و شعور

ز دانش در حضور ما نبودن

منور از شعور ما نبودن

شعر در مورد فهم و شعور

تو از آنجا مجرد آمده ای

با تو نابوده این شعور و شعار

شعری درباره فهم و شعور

واداشته افسانه ات از فهم حقیقت

این پنبه گوشت اثر آتش طور است

شعر در مورد فهم و شعور

مدعا تحقیق و دل جنس امید آه از شعور

ما چنان آئینه داریم کانجا باب نیست

شعری درباره فهم و شعور

ای معنی آب شو که زننگ شعور خلق

انصاف نیز آب شد و از جهان گذشت

شعر درباره فهم و شعور

شبی ز دولت رؤیای افتخار رسل

علم بعرش زدم در میان خواب و شعور

شعر درباره فهم وشعور

معجونی از بلاهت خصم و شعور اوست

کیفیتی که کرده قضا نام آن نعاس

شعر فهم شعور

بهر تو ای مستی غفلت فروش

خواب شعور آورد و مرگ هوش

شعر درباره فهم وشعور

بشنو از دل نکته های بی سخن

و آنچ اندر فهم ناید فهم کن

شعر فهم وشعور

بگفت این و به تعجیل نامه یی به خزان

نوشت پر شغب و شعور و فتنه و پیکار

شعر درباره فهم و شعور

شکر کن (بیدل) که در طوفان نیرنگ شعور

عالمی شد غرق و دست ما قدح نوشی گرفت

شعر درمورد فهم و شعور

در تماشای تو چون آئینه از جنس شعور

آنچه با ما بود حیرت بود و چشمی واگذاشت

شعر در مورد فهم و شعور

عیب و هنر شعور تست ورنه درین ادب سرا

بیخبری چه ممکن است آینه پیش کس کشد

شعری درباره فهم و شعور

جنون ها خنده ریزد بر سر و برگ شعور ما

اگر دل پرده بردارد که هشیار اینچنین باید

شعر در مورد فهم و شعور

به نسیم می، چنان کن ملکان کاتبان را

که به هیچشان شعور از بد و نیک ما نباشد

شعری درباره فهم و شعور

کسی که نیست تنک مایه از شعور و خرد

به هر بها که بود می گران نمی داند

شعر درباره فهم و شعور

صاعقه هجرش زده برسوخته یک بارگی

عقل و شرم و فهم و تقوا دانش و فرزانگی

شعر درباره فهم وشعور

برهان دین و داد فریدون شه آنکه هست

قسطاس فهم و فکرت مقیاس فر و فال

شعر فهم شعور

جان و جسد عشق و هوس جمله سرابست

کس نیست کند فهم که هستی چقدر نیست

شعر درباره فهم وشعور

طالب فهم مسمائی عیار اسم گیر

صورت عنقا همین جز عین و نون و قاف نیست

شعر فهم وشعور

در حرف و صوت دنیا گم گشت فهم یکتا

فرسود بال عنقا پرواز چند و چونی

شعر درباره فهم و شعور

کوس و دهل مایه شعور ندارد

دنگ نه ئی چند دنگ دنگ توان زد

شعر درمورد فهم و شعور

گر در مزاج جوش غنا کسب پختگی است

دیگ شعور را نسزد ننگ و عار بار

شعر در مورد فهم و شعور

مگر از بیخودی راه امیدی واکنی ورنه

شعور آب و گل بر روی خلقی در برآورده

شعری درباره فهم و شعور

تحیر خنده دارد بر شعور غفلت آهنگت

که دل عود ترنم بود و بهر سوختن بردی

شعر در مورد فهم و شعور

تلاش بیخبری با شعور نتوان کرد

سفر ز خود به پر و بال مور نتوان کرد

شعری درباره فهم و شعور

عالم خاکی ز توست صاحب حس و شعور

ظلمت آفاق را چشمه حیوان تویی

شعر درباره فهم و شعور

خمش کن کاه و کوه و کهربا چیست

که آنچ از فهم بیرون است آنیم

شعر درباره فهم وشعور

اگر خمش کنمی راز عشق فهم شدی

وگر چه خلق همه هند و ترک و کردندی

شعر فهم شعور

در حضرت اجلال چنان مجنونند

کز خاطر و فهم آدمی بیرونند

شعر درباره فهم وشعور

زبان که خواست ز تو، خسروا، نکردی فهم

کنایتی ست که برگیر تیغ و سرفگنش

شعر فهم وشعور

حرفی نشد عیان که توان خواند و فهم کرد

بی خامه بود منشی خط جبین ما

شعر درباره فهم و شعور

اهل حال مجوئید غیر ضبط نفس

که لاف دانش و فهم از کتاب دشوار است

شعر درمورد فهم و شعور

بگذر از افسانه تحقیق فهم اینست و بس

تا تو آگاهی رموز هیچ چیزت فاش نیست

شعر در مورد فهم و شعور

انصاف آب می خورد از چشمه سار فهم

خر کرهاکرند و سخن کم شنیده اند

شعری درباره فهم و شعور

بر باد رفت آمد و رفت نفس چو صبح

فرصت نشد کفیل که فهم عدم کند

شعر در مورد فهم و شعور

بهر نگین که نهی گوش و فهم نام کنی

صدای کوفتن سر بسنگ می آید

شعری درباره فهم و شعور

ما و من چیزی نکرد انشا که باید فهم کرد

مینویسد هستیم سطری که میخواند عدم

شعر درباره فهم و شعور

پشتت چو چنگ گشت و شعوری نیافتی

پس چنگ چون ز یک سر ناخن شعور یافت

شعر درباره فهم وشعور

در خور دانش امیرانند و فرزندانشان

تو چه خواهی فهم کردن از کتاب ای رنجبر

شعر فهم شعور

نزد استاد فرش رفتم و گفت

در تو فرسوده، فهم این فن نیست

شعر درباره فهم وشعور

عارفی کو که کند فهم زبان سوسن

تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

شعر فهم وشعور

در کارخانه ای که ره عقل و فضل نیست

فهم ضعیف رای فضولی چرا کند

شعر درباره فهم و شعور

از بس که خطا فهم و غلط پیمانند

خاقانی را خارجی می دانند

شعر درمورد فهم و شعور

مرا که با تو سخن گویم و سخن شنوم

نه گوش فهم بماند نه هوش استفهام

شعر در مورد فهم و شعور

چشمم به دهان توست و گوشم به سخن

وز عشق لبت فهم سخن می نکنم

شعری درباره فهم و شعور

بلند پایه قدرش چه جای فهم و قیاس

فراخ مایه فضلش چه جای حصر وبیان

شعر در مورد فهم و شعور

به گرد همتش ادراک آدمی نرسد

که فهم برنتواند گذشتن از کیوان

شعری درباره فهم و شعور

شاعر انعام حق باش ای سنایی روز و شب

تا چو بی شکران نگویندت «فهم لا یشکرون »

شعر درباره فهم و شعور

توشه از تقوا کن اندر راه مولا تا مگر

در ره عقبا بگویندت «فهم لا یتقون »

شعر درباره فهم وشعور

دست در ایمان حق زن تا ز دوزخ بگذری

تا به دوزخ در نگویندت «فهم لا یومنون »

شعر فهم شعور

ور طریقست سست داری کو تفکرها و فهم

ور به کوی مردمانی عقل عقل آوار کو

شعر درباره فهم وشعور

چون نمانی تو، تو مانی جمله و این فهم را

در خیال آفرینش هیچ استظهار نیست

شعر فهم وشعور

چه جای وهم و فهم است کاندر حوالی تو

نه روح لایق افتد نه عقل در خور آید

شعر درباره فهم و شعور

از مشعر شعور به هنگام بازگشت

خرگه به خیف خوف و منای منی زنیم

شعر درمورد فهم و شعور

سریان حیات در عالم

چون می و جام فهم کن تو مدام

شعر در مورد فهم و شعور

آن چه نبردست وهم عقل ندیدست و فهم

از تو به جانم رسید قبله ازانی مرا

شعری درباره فهم و شعور

کسی که باده خورد بامداد زین ساقی

خمار چشم خوشش بین و فهم کن باقی

شعر در مورد فهم و شعور

نی سور گذارد او و نی ملحمه را

هر عقل نکرد فهم این زمزمه را

شعری درباره فهم و شعور

فهم این منطق سلیمانی

شاه می داند و تو می دانی

شعر درباره فهم و شعور

هنگام نزع و مقصود دیدار دوست باشد

ای وای اگر نگردد فهم این اشارت من

شعر در مورد فهم و شعور